ای کاش که در حالِ فرایند نبودم
یا معتقد و اینهمه پابند نبودم
ایکاش که با شورشِ ابیاتِ غزلها
در بندِ خودم یکسره در بند نبودم
ایکاش در این فاصله های طبقاتی
سر خورده ترین واژه ی پیوند نبودم
ایکاش شبیهِ خودتان... مردم دانا
از ماتم وغم , آتش و اسپند نبودم
ایکاش بروی لبتان تا که بیاید
هر ثانیه در حسرتِ لبخند نبودم
ایکاش زبانِ غزلم رنگ دِگر داشت
ایکاش که اینگونه هنرمند نبودم